ფანჯრის გადაღმა აფუსფუსებული ცაცხვის მათრობელა ბგერებს ყურს ვუგდებდი და ვფიქრობდი შემოდგომის ყვითელ ფოთლებზე, მის დიდრონ და სევდიაბ თვალებზე, ვფიქრობდი ადამიანის უპირველეს და უმწვანეს განცდებზე, გზააბნეული... მაგრამ დიდი და კეთილი გულის დაძაბულ ფეთქვაზე და მერე ისევ შემოდგომის ყვითელ ფოთლებზე...
Комментариев нет:
Отправить комментарий