მომეჩვენა, რომ რაღაც ძლიერი სევდიანი მელოდია ახმაურდა გულში და სივრცისკენ დაიძრა. ეს იყო სიმღერ იმ გაცრუებულ ლამაზ ფიქრებზე,
რომელიც ბავშვობასთან უეცარ გამოთხოვებას თურმე სდევდა, თან ის ფიქრები იყო ჩემში დამხოლოდ ჩემში, მხოლოდ მე შემეძლო ამ ფიქრების სხვისთვის გამხელა.
Комментариев нет:
Отправить комментарий